SADANA

Sümerce'den evrimleşerek dilimizde yaşamaya devam eden bir kelime de "sadana". Sadana (veya sadına) yöresel ağızlarda, sersem, ahmak, akılsız anlamlarında kullanılmakta. Sümerce'deki kökeni ise, "sağ-du-nu-tuku". Anlamı o zaman da aynı; aptal, sersem anlamında ama, bileşenlerinin tek tek çevirisi şöyle: "kafa + yok + olmak". Sümerce'de kelimelerin oluşturulma tarzı hep bu şekilde. Günümüzde tarz olarak böylesi kelime ve cümle oluşturma Çince'de yaşıyor. İlginç olan bir diğer unsur ise şu; sadana/sadına kelimesi yalnızca Türkiye Türkçesinde mevcut. Diğer Asya Türkçelerinde kaydına rastlayamadım! Bu ne demek oluyor? Bir olasılıkla, Anadolu kültüründe Sümerlilerin tarihî etkileri kesintisiz sürdürülmüş olabilir.