Asur tabletlerinde geçen ve "düşük kalitede" anlamına gelen "murgu" sözcüğüne anlam ve ses olarak yakın olan "mırık" kelimesinin, Türkiye'deki yörelere göre yakın anlamlarda kullanılışının dağılımı şöyledir:
Piteriç (Erzincan)’da: küskün, öfkeli, yüzü asık
Çarşamba (Samsun)’da: Zayıf, cılız, hastalıklı
Salman- Akkuş (Ordu)’da: zayıf, cılız, hastalıklı
Çakallı (Adana)’da: topal
Söğüt, Honaz (Denizli) ve Tokat (Eskişehir), Yozgat’ta: soysuz, aşağılık aile
Nizip (Gaziantep)’te: cıvık
Cıvık, çamur, bataklık anlamlarında: Tokat, Sivrihisar (Eskişehir), Çankırı, Pazarcık, Büyükyapalak, Elbistan (Maraş), Yozgat, Balâ köyleri, Keşanuz, Camili, Küçükyozgat, Gölköyü, Kalecik, Çanıklı, Ayaş (Ankara), İncesu (Kayseri), Toprakkale (Adana), Ören, Fethiye (Muğla)
Elbistan (Maraş), Hacıilyas Koyulhisar (Sivas)’ta: bulanık su
Kurthasanlı Kadınhanı (Konya’da): küllük, çöplük, iyi temizlenmemiş yer, ev anlamında
Bozhöyük Göksun (Maraş)’ta: Pis
Kırşehir ve yöresi: Balçık, çamur
Mırık sözcüğünün kökeninin Türkçe olduğunu belirten bir kayıt yoktur. Gerek Nişanyan’ın, gerekse Gülensoy’un etimoloji sözlüklerinde bu kelime geçmez.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder